One happy family :)

Vanuit Victoria's ervaring:

Bon tardi!

Vorige zondag was ik vroeg uit de veren om voor school te werken. Ik heb gewerkt aan mijn blog en mijn lessen voor de voorbije week voorbereid. Daarnaast heb ik in de namiddag ook nog tijd voor ontspanning genomen. Ik ben naar Eagle Beach gegaan, heb me daar gezet op het strand en veel gezwommen. In de zee heb ik ook veel pelikanen kunnen spotten. Het was echt verschieten toen ze ineens naast mij vlogen.

Van maandag tot en met vrijdag verliep de tweede schoolweek van mijn stage. Het was een week waarin mijn mentor me weer veel had bijgeleerd. Deze week gaf ik meer lessen. Ik probeerde de feedback van de vorige week toe te passen. Bijvoorbeeld, de themawoorden van taal elke dag te herhalen met de leerlingen. Mijn mentor zag dat ik me deze week beter in mijn vel voelde. Dit komt doordat ik de structuur en werkvormen van in de klas gewoon aan het worden ben. Ook komt dit door het feit dat ik me echt op mijn gemak voel bij mijn mentor en het schoolteam. Ik probeer meestal dagen van tevoren mijn lessen voor de volgende dag(en) voor te bereiden en vraag de dag ervoor dingen die nog onduidelijk zijn of materiaal dat ik nog nodig heb. Omdat ik meestal heel strikt de planning volg van mijn lessen kreeg ik van mijn mentor ook de leuke tip om tussendoor iets leuks te doen met de leerlingen als ik merk dat ze er nood aan hebben. Ik had aan mijn mentor het knutselidee meegedeeld dat Angelique en ik over Pasen voor de lessen handvaardigheid hadden gevonden. Mijn mentor was super enthousiast over dit idee en voegde er nog een andere tip aan toe. Namelijk om de achtergrond van karton in te tapen in verschillende figuren en daarna te verven in verschillende kleuren. Hierdoor was het resultaat nog mooier. De achtergrond leek echt op een mozaïek. Het materiaal dat ik voor de les nodig had was redelijk snel gevonden. Ik kocht bij een knutselwinkel in de buurt van de school ponpons voor het staartje van de konijn. Bij de Kooyman haalde ik de tape en bij Super Food Plaza had ik het karton gehaald. De verf en de gekleurde papieren waren gelukkig aanwezig in de school.

Dinsdag had ik de wekelijkse vergadering na school bijgewoond. Dit ging enerzijds over de viering van 18 maart in de kerk en anderzijds ging dit over de CaribWave-drill. CARIBE WAVE is de jaarlijkse tsunami-oefening van de Intergouvernementele Coördinatiegroep voor het Waarschuwingssysteem voor Tsunami en Andere Kustgevaren voor het Caribisch gebied en aangrenzende regio's. De school voert op 21 maart een evacuatieoefening uit. We hebben de route van het evacuatieplan overlopen als schoolteam. Ik krijg de verantwoordelijkheid van mijn mentor om onze klas te begeleiden. Ik vind dit natuurlijk heel spannend.

Het doel van deze oefening is het valideren en bevorderen van de voorbereidingen op tsunami's in het Caribisch gebied en aangrenzende regio's. Mijn mentor deelde mee dat de platen onder de oceaan bij ons actief zijn. Het gaat er niet over of het gebeurt maar wel wanneer. Dit maakt me wel echt bewust van het feit dat ik een tsunami kan meemaken, een enge gedachte dus.

SOS: Tegen het einde van de week raakte de voorraad koffie op. Een collega van ons brengt ons elke morgen met veel liefde koffie. Omdat mijn mentor en andere schoolteamleden (waaronder ook ik) echt koffie nodig hadden, ben ik samen met mijn mentor in de pauze naar 'De Chinees' gereden. Omdat supermarkten hier meestal uitgebaat worden door een Chinese familie is het hier de gewoonte om te zeggen dat je naar de Chinees gaat om te zeggen dat je naar een supermarkt gaat.

De twee eerste lessen handvaardigheid waren echt de max. Ik legde aan het begin duidelijk de stappen uit van het knutselwerk en liet deze nog eens door een leerling herhalen. De leerlingen waren van aan het begin ijverig en gemotiveerd bezig. Dit was leuk om te zien. Sommige leerlingen mengden ook kleuren bij elkaar tot lichtere of donkere paaskleuren wat ik super creatief vond. Ik heb tussendoor foto's genomen die je hier kan zien. Ik ben heel erg benieuwd naar het resultaat volgende week. ;) Op het einde hingen de lavabo en de banken van de klas wel vol met verfvlekken. Gelukkig hebben de lieve poetsvrouwen me geholpen om de klas terug proper te maken. Daarnaast was het vrijdag ook internationale vrouwendag en werd elk lid van het schoolteam (ook de mannen) verwend op vrijdag met een roos en een stukje heerlijke taart. Onderstaande foto vind ik echt goud waard en ga ik inkaderen. :) Op de foto staan alle leden van mijn schoolfamilie, allemaal met een roos.

Over familie gesproken, mijn mama, opa en stiefpapa kwamen deze week aan in Aruba. Het deed echt zoveel deugd om ze terug te zien. Ik werd zelfs een beetje emotioneel. We hebben elke avond al gezellig bijgepraat en samen lekkere dingen gekookt die ik graag lust. Iedereen die me goed kent, weet dat ik graag pasta lust ;)en kan dus al raden wat ik deze week vaak heb gegeten. Mijn familie zag dat ik hier helemaal open gebloeid ben en dat was ook voor hen leuk om te zien. Vrijdag en zaterdag hebben ze kennis kunnen maken met Angelique en Michael. Het was een heel aangename babbel waardoor we de tijd uit het oog verloren waren. We zijn nog zoveel te weten gekomen over het eiland en het schoolsyteem. Vrijdagnamiddag ben ik met mijn mama, opa en de vriend van mijn mama Oranjestad in getrokken en heb ik een souvenir gekocht. Namelijk een roze vest met een tekst op de achtergrond in drukletters 'Aruba, one happy island'. Zaterdag ben ik dan met hen naar Arikok National Park gegaan. Ik ben al een keertje met Lode naar het National Park geweest maar deze keer ontdekte ik parels die ik de eerste keer niet had opgemerkt. Bijvoorbeeld: de grotschilderingen van de Indianen, een duizendpoot, het geheim van de Quadirikiri Cave (het hart), een specifieke roofvogel, speciale soort cactussen, een ondergrondse grot met gat waar het zeewater van de oceaan in stroomt. De gids in de grot waarschuwde ons voor de duizendpoot. Hij was zelf al twee keer gebeten geweest door het dier. Hij zei dat het aanvoelde als een brandwonde. Het National Park mag je dus betreden op eigen risico ;)! Aansluitend hebben we uitgerust aan Baby Beach in de super hippe bar 'Big Mama Grill' en hebben we genoten van een lekkere cocktail. Ik had een Pina Colada genomen, mijn favoriete.

Zaterdagavond hebben we de dag afgesloten met een lekkere pizza aan het strand. Dit was krachtvoer voor de morgen/nacht erna. De directeur van mijn school en de teamleden ,waaronder mijn mentor, hadden me uitgedaagd om mee te doen aan een marathon. De marathon heet ' Aruba National Half Marathon'. Omdat ik vertelde dat ik regelmatig ga lopen thuis, hadden ze dit idee voorgesteld. Ik zei daarom direct ja, me er niet van bewust dat deze marathon 's morgens vroeg om half 6 zou beginnen. Ik stond om half 5 's morgens klaar om opgehaald te worden door mijn directeur om samen met 4 andere teamleden aan het startpunt te starten. Ik vond het een super leuke ervaring met mijn collega's. De laatste meters waren wel echt zwaar, omdat er een helling was. Mijn collega's kwamen voor me supporteren, hier kreeg ik natuurlijk energie van om door te gaan. Ik was kapot na de marathon maar wel echt voldaan.

We kregen na de finish een mooie medaille en een stuk fruit en drankje. Daarna gingen we samen een koffie drinken. Daar hadden we echt nood aan. :) Na een frisse douche, heb ik vandaag aan deze blogpost gewerkt en heb ik nog mijn lessen voorbereid voor morgen.

Ayo!!