Code C - Paris Duivenvoorden
Code C is een recent boek uit 2022. Het werd geschreven door Paris Duivenvoorden, een van de winnaars van de verhalenwedstrijd Share your stories 2021, een wedstrijd voor auteurs van 12 tot 18 jaar. Bij het schrijven van het boek kreeg ze ook hulp van Miriam Borgermans. Het is een fictief verhaal, maar het bevat wel veel herkenbare onderwerpen. De pandemie wordt bijvoorbeeld als hoofdthema gebruikt en verwikkeld in een wereld waar alles veel erger is afgelopen. Naar die afloop was ik heel benieuwd, en daarom ben ik meteen begonnen met lezen!
Wie is Paris Duivenvoorden?
Paris Duivenvoorden debuteerde in 2020 met de roman Verdwaald in 1480. Het boek won de Boekgoud vakjuryprijs. Nadien verschenen nog boeken van haar, zoals Van een nare herinnering tot een gevaarlijke toekomst en de dystopische Young Adult Code C. Naast het schrijven van boeken recenseert ze ook op haar boekenblog Books And Paris.
Kort samengevat:
Het verhaal speelt zich af in een fictieve wereld die gelijkloopt met onze wereld. Een virus, dat veel slachtoffers maakt, heeft deze wereld helemaal veranderd. Zo'n negentig procent van de mensheid is dood. De overlevenden doen hun uiterste best om de ziekte te vermijden. Verschillende tieners worden ingezet om besmette mensen op te sporen en ervoor te zorgen dat ze niemand kunnen besmetten. De mensen maken gebruik van verschillende codes. Deze codes geven aan of je in quarantaine moet gaan of misschien zelfs gedood moet worden. In het verhaal kruip je in de personages Harper (16) en Veronica (14). Zij zijn zussen en maken beide andere keuzes. Harper werkt enorm hard en probeert op die manier een zo hoog mogelijke functie te bereiken, terwijl Veronica zich probeert af te zetten van de raad en zich aansluit bij de Dust Angels. Beiden moeten ze zien te overleven in een wereld die stelselmatig uiteenvalt in losse groeperingen door een virus.
Het verhaal bevat een duidelijke boodschap: je moet niet alles geloven wat je hoort. Je moet jouw eigen feiten verzamelen.
Code C is een kort boek. Het bestaat uit 130 pagina's en 21 hoofdstukken. In de verschillende hoofdstukken is er een afwisseling tussen de twee zussen. Hierdoor lees je het verhaal vanuit meerdere perspectieven. Elk hoofdstuk van Harper begint steeds met een bepaalde code en elk hoofdstuk van Veronica begint met een regel van de Dust Angels.
Bijvoorbeeld:
Harper: C2 = degenen die de Ziekte hebben gestolen en als wapen ingezet.
Veronica: Regel 5: doe altijd wat juist is voor de Dust Angels.
In het boek zijn de verschillende codes sterk aanwezig. Hierdoor lijkt het precies alsof het verhaal zich afspeelt in een soort gevangenis. Iedereen wordt aangesproken met een code in plaats van met hun eigennaam. De mensen, die in quarantaine moeten, worden overgeplaatst naar een soort gevangenis. Daarom krijg ik een gevangenissfeer. Dit kan ik bijvoorbeeld afleiden uit de omschrijving van de kamer:
(...) Ik sluit opnieuw de deur zorgvuldig achter me en laat mijn ogen door de ruimte glijden. Een telefoon die uit het jaar nul lijkt te komen, zo oud is hij, en een boekenkastje waar een paar romans en thrillers in staan. Verder alleen een strak opgemaakt bed, een houten bureautje en een gammele kledingkast zonder deur, waarin nog drie papieren jurken hangen. Een badkamer is er niet, alleen een belletje waarop ik moet drukken als ik erheen wil. (...)
Ik vind dat Paris Duivenvoorden het goed heeft gedaan voor een debuutverhaal, ook met behulp van Miriam Borgermans. Het boek roept naar een vervolg, aangezien het einde hier wel om vraagt naar mijn mening. Of er effectief een vervolg komt, is momenteel nog onduidelijk. Alleszins blijf je met veel vragen zitten over Harper, Veronica en hun vader. In mijn ogen is het verhaal zeker niet volledig afgerond. Ik zou graag antwoorden willen krijgen op de verschillende vragen.
Het boek leest heel vlot, alleen is het in zijn geheel geen afgerond verhaal. Je kan het meer vergelijken met een soort introductie. Vandaar dat er dus heel veel open vlekken zijn. De auteur kan nog heel veel halen uit dit verhaal. Een tweede boek zou, naar mijn mening, een succes zijn.
De auteur verdient een compliment voor haar boek, want voor zo'n jonge schrijfster is dit wel een heel goed boek. De stem van een jonge auteur mag ook gehoord worden. De leeftijd doet er niet toe. (Ik heb niet meteen de leeftijd gevonden van de auteur). Tegenwoordig zien we niet veel jonge auteurs in de jeugdboekenwereld, dus daarom vind ik het wel goed dat er zo'n verhalenwedstrijden bestaan zoals Share Your Stories. Ik had er persoonlijk nog nooit van gehoord. Heel toevallig kwam ik deze wedstrijd tegen en vond ik dit boek terug. Het sprak mij meteen aan, omdat het thema heel herkenbaar is.
Klaspraktijk
Dit boek sluit heel sterk aan bij wat wij hebben meegemaakt in de coronapandemie. Toen ik de korte inhoud van het boek las, moest ik meteen terugdenken aan deze periode. Het boek draait namelijk rond een virus dat alles volledig heeft veranderd.
Met dit boek kan je terugblikken naar onze coronaperiode en kan je gelijkenissen en/of verschillen zoeken vanuit het boek. Het hoeft niet noodzakelijk onze coronaperiode te zijn, want er zijn nog andere voorbeelden vanuit het verleden. Daarnaast kan je ook nadenken over een mogelijk vervolg van dit boek. Er kan gediscussieerd worden over de meerwaarde van een vervolg. Is het echt noodzakelijk, of vinden leerlingen eerder van niet? Dit zijn allemaal interessante lesactiviteiten rond het verhaal die leerlingen aan het denken kunnen zetten.
Heb je na het lezen van dit blogbericht nog vragen, of ben je zelf nieuwsgierig naar het boek? Begin dan zeker te lezen! Je kan het terugvinden in één van de lokale bibliotheken.(let op: aangezien het nog een vrij recent boek is, kan je het niet in elke bibliotheek terugvinden).
Comentários