Stiefkind van Selma Noort is een jeugdboek uit onze leeslijst. Het boek sprak me aan, omdat het in mijn ogen alle kanten kon uitgaan. Dit leidde ik af uit de samenvatting van het boek en de cover. Het wekte spanning en mysterie op. Het leek een soort detectiveverhaal. De verwachtingen waren dus onduidelijk, en daarom besloot ik maar meteen te beginnen met lezen!
Selma Noort is een Nederlandse kinderboekenschrijfster en kunstschilder. In het begin van haar carrière schreef ze boeken voor oudere kinderen, waarbij ze veel inspiratie haalde uit eigen ervaringen. Toen zij zelf kinderen kreeg, begon ze meer te schrijven voor jongere kinderen. Je kan haar werk plaatsen onder de noemers: "eigentijds" en "sprookjesachtig".
Noort heeft een zeer uitgebreide verzameling aan boeken geschreven. Veel van haar boeken spelen zich herkenbaar af in en rond de stad Leiden (Nederland). Naast boeken voor jongere en oudere kinderen heeft ze ook eenvoudigere leesboeken geschreven, die speciaal gericht zijn op kinderen met dyslexie of andere leesproblemen.
Kort samengevat:
In dit boek word je meegenomen door Virginia, een vijftienjarig meisje, in haar veranderde gezinssituatie. Sinds haar zevende woont ze bij haar vader en stiefmoeder, omdat haar moeder niet goed voor haar zorgde. Ze besluit om de herfstvakantie bij haar Amerikaanse, alcoholverslaafde moeder (Jill) door te brengen nadat ze ruzie had met haar vader.
Op de heenrit in de trein komt ze een groepje vandalen tegen die de conducteur mishandelen. Virginia filmt de mishandeling met haar gsm met de bedoeling om hiermee later naar de politie te gaan. In het huis van haar moeder komt ze erachter dat haar nieuwe vriend één van de vandalen blijkt te zijn. Hierdoor zit Virginia met heel wat twijfels. Gaat ze de nieuwe vriend van haar moeder verraden, of niet?
Het is een heel realistisch verhaal, wat ik fijn vond. Dit verhoogde mijn inlevingsvermogen. De gebeurtenissen kunnen iedereen overkomen. Ook de gezinssituatie kan voor sommige jongeren herkenbaar zijn. Tegenwoordig hebben, spijtig genoeg, veel kinderen gescheiden ouders. Daarnaast is vandalisme in treinen nog steeds een actueel onderwerp. In 2022 waren er wel 22 keer meer meldingen van vandalisme op treinen en in de stations. Dit kwam onlangs nog in het nieuws. (23 februari - https://www.gva.be/cnt/dmf20230223_93997538 )
Mijn leeservaring:
Het boek las enorm vlot door de korte hoofdstukken. Je kan blijven doorlezen en plots zit je al over de helft van het boek. Ik kon mij sterk inleven in het hoofdpersonage, want je wordt volledig meegezogen in de herinneringen van de jonge Virginia. Je krijgt een volledig beeld van haar gezinssituatie en haar kindertijd. In haar herinneringen woonde ze nog bij haar moeder. Hierdoor kom je steeds meer te weten over het hoofdpersonage. Wie is Virginia en wie is haar moeder? Je merkt bijvoorbeeld heel duidelijk dat Virginia's moeder een Amerikaanse is, want haar zinnen zijn neergeschreven in matig Nederlands en ze gebruikt ook regelmatig Engelse termen. Dit is een andere manier om de personages te leren kennen. Ik vond de herinneringen soms te langdradig. Hierdoor verloor ik de focus en de flow uit het verhaal. Ik kreeg het gevoel dat ik veel gemist had van het verhaal zelf.
Voor lezers die absoluut niet houden van spoilers is dit geen aanrader, want op sommige momenten zijn die wel aanwezig. Zo begint het boek bijvoorbeeld met een stuk uit het midden van het verhaal. Dit stukje zorgt ervoor dat je geprikkeld wordt om verder te lezen. Het creëert een soort spanning. Het verhaal wordt hierdoor wel voorspelbaar. Wanneer je bijna bent aangekomen bij dat stuk tekst, dan weet je al snel dat die gebeurtenis eraan komt. Zo is dat met meerdere stukken in het verhaal. Het is ook heel voorspelbaar in welke trein en wanneer de vandalen opduiken. In de achterflaptekst wordt ook al verwezen naar wie de nieuwe vriend van Virginia's moeder is. Dit is jammer, want deze spoilers doen de spanning en het verrassingseffect grotendeels verdwijnen.
Vooraf dacht ik dat ik een spannend boek in handen had, maar uiteindelijk bleef ik een beetje op mijn honger zitten. Misschien was er wel spanning aanwezig, maar is dat wat verdwenen doordat het verhaal zo voorspelbaar is. Op sommige momenten werd het zelfs een beetje saai. Dit vind ik wel een afknapper, omdat het naar mijn idee wel een spannend boek kon worden.
Daarnaast is het een kort verhaal (168 pagina's). Naar mijn mening kon je nog meer vertellen over Virginia's leven. Wat gebeurde er nog met haar vader? En wat met Jills nieuwe vriend? Het boek bevatte heel veel hoofdstukken, die heel kort waren. Soms mochten deze toch iets uitgebreider zijn. Verschillende gebeurtenissen konden spannender gemaakt worden door ze bijvoorbeeld uitgebreider neer te schrijven, langer te laten duren en meer op de details in te gaan. Soms werd de spanning maar neergeschreven in een paar regels, en dan is dat jammer als je eindelijk bent aangekomen bij een spannend stuk.
Klaspraktijk:
Natuurlijk kan het ook interessant zijn om zelf een draai te geven aan het verhaal. Zo kan je leerlingen aan het werk zetten om zelf een antwoord te bedenken op bepaalde vragen uit het verhaal. We weten bijvoorbeeld niet hoe het verder is afgelopen met de vader, dus leerlingen kunnen hier zelf over nadenken. Ook het verdere verloop van Jills relatie met haar nieuwe vriend is onduidelijk. Hoe loopt die af? Het lijkt mij interessant om hier verschillende meningen over te horen. Leerlingen komen vaak met creatieve, originele ideeën. Stel je voor dat je met deze opdracht het verhaal meer spanning kan geven, of dat je het zelfs beter kan maken dan het originele.
Conclusie:
Ik zou het boek niet meteen opnieuw lezen, omdat het te voorspelbaar is. Ik laat mij graag verrassen in een verhaal. Spanning is voor mij ook belangrijk in een boek, want dat verhoogt mijn inlevingsvermogen. Hierdoor ben ik meer gefocust op het verhaal. Dat element ontbrak voor mij in dit verhaal.
Ik wil zeker benadrukken dat het ook geen slecht boek. Je kan het heel vlot lezen, omdat het taalgebruik heel eenvoudig is en de hoofdstukken kort zijn. Je zal merken dat het boek snel uitgelezen is. Je moet er wel rekening mee houden dat er enkele spoilers aanwezig zijn.
Voor iemand die graag semi-spannende en voorspelbare boeken leest, is dit zeker een aanrader.
In de klaspraktijk kan dit boek interessant zijn, want er zijn namelijk enkele vragen waarop je geen antwoord krijgt in het boek. Je kan leerlingen activeren om hier zelf over na te denken. Wie weet welke leuke, originele en creatieve ideeën je allemaal kan krijgen van leerlingen. Zij zien vaak nog anders naar een bepaald boek.
تعليقات